کمی تا قسمتی تابستان
کلا آدم آرایشگاه برویی نیستم و اغلب خودم از پس خودم برمیام ،مگه کوتاهی مو یا یه چیز خاص پیش بیاد . یادمه تمام بچگیم جز مدل کُپ تخم مرغی ، مدل دیگه ای نزدم موهامو . یه سال یبار مامانم می‌بردم پیش افسانه خانم و میشستم رو صندلی و موهامو کپ تخم مرغی میزد .
عاشق این بودم که یبارم که شده موهامو مدل آناناسی ، فروهر یا فارآ بزنم و خیلی خفن بشم ، اما اینا چیزی نبود جز خیال، چون همیشه می‌شنیدم که این مدلا برا تو خوب نیست، پیشونیت کوتاهه یا بهت نمیاد .
میدونید آرایشگاه های زنونه جای عجیبیه ، یا همه دارن داشته ها و نداشته هاشونو به رخ هم میکشن یا سر از کار بغل دستی و چارتا همسایه اونور تر در میارن و یه دسته م هست که انگشت به دهان این دسته ها رو مشاهده میکنه ، درست مثل من ...
امروز بعد از مدت ها رفتم آرایشگاه، بعد از تموم شدن مانیکور، رو به آرایشگر گفتم :«خب ، کوتاه کن بره» ، که با چشای قلمبه ش مواجه شدم و این جمله که نه حیفه !!! چطوری دلت میاد؟؟ گفتم به راحتی ،درست مثل بعد از عروسی برادرم، که بعد از سال ها قید اون طول مو رو زدم و کچلشون کردم ....
چیه این دلبستگی و وابستگی کوفتی ؟ زندگی تنوع میخواد هیجان میخواد ،نمردید از یکنواختی ؟؟؟
اما کور خوندید ,به خرجش نرفت تا اینکه چند بار باشدت هرچه تمام تر گفتم لطفا بزن بره و دیگه راضی شد پیش بند رو ببنده پشت گردنم و آبپاش مو رو بیاره، اونوقت با حرص شونه رو کشید رو موهام و همزمان در مورد فواید موی بلند حرف زد ، با گیره موهارو بالای سرم جمع کرد و گردنمو با شدت صاف کرد و گفت معمولی باش! و در مورد انواع مو، نظریه فلانی و بهمانی حرف زد و اون بین پرسید : مصری ِ فانتزی دیگه؟ مدل رو میگفت ، سر تکون دادم و دوباره شروع کرد داستان بافی در مورد عروسی های یهویی درجه یک و موی کوتاه و زیبایی چهره سخنرانی کردن و مغز من رو از وجه داخلی ِ منتها الیه سمت راست خورد ، در تمام مدت پروسه ی کوتاهی نه تنها آرایشگر بلکه مادرش و خواهرش غر زدند که :«ولی حیففف بوداااا» و وقتی که کار تموم شد سه تایی با هم گفتن واااای چقد بهت میاد :))) اره، اره ،گفتم که لامذهب جای عجیبیه این آرایشگاه‌های زنونه ... :)))
به این صورت که شما برای دم ابرو ، مدل و رنگ مو و لاک ناخونت هیچ اختیاری نداری و نمیتونی تصمیم بگیری و همیشه یکی هست که بگه نههههه خوب نیست ، یه چیز دیگه ....
#ازماست_که_برماست
