لعنت به این خود آزار

photo by: me   انگار به اندازه ی یک ماه و27 روز از همه ی دنیا عقبم . از تمام لبخند های گنده , ماچ های تفی , تولد های آبکی , از همه چیز عقب مانده ام!  از رفتن ها, از امدن ها و مردن ها .من حتا فرصت نکرده ام توی چشم ماهی ها زل بزنم و برایشان داستان هری پاتر بخوانم.  هر جا سرک میکشم اندازه ی یک ماه و 27 رو نه, به اندازه ی 184 روز همه چیز جدید شده  . هر جا میروم از 93 نوشته اند . بغض میکند و دلم میخواد کنج اکنون جمباتمه بزنم و تمام 93 را بالا بیاروم!   + منو ببخشید بابت این که مثل هرساله نتونستم تک تک بیام وبلاگاتون و تبریک بگم! زیادی عقب موندم و نفس نفس میزنم! دیگه همه چیز رو رها کردم , نشستم و به ساعت خیره شدم!!!  + عنوان : فاطمه + انگار اخرین بازمانده ی پست نویس ُ بلاگر هستم که نتوانستم پرونده ی 93 را در 93 ببندم .