از ذهن...

انسان ممکنه از متن ترس ها توهمات واشفتگی های درون خویش! خدایی رو متصور بشه ولی چنین خدایی غیر از اون یگانه ی بی نشانه که بدون از هرگونه وهم واندیشه ست! بنظر من ذهنی ک دچار تعصب وپیش داوریه نمیتونه در کیفیت شناخت (حقیقت) باشه. ذهنی که دانستگی هارو وسیله ی رهایی از دانستگی قرار میده هرگز از حیطه ی دونسته های خودش رها نخواهد شد.. و هرگز از محدوده ی اون دانسته ها فراتر نخواهد رفت! ذهنی ک اسیر دانستگیه و دانستگیو به عنوان ابزار  ازادی به کار  میگیره به ازادی دست نخواهد یافت!  ....   پ.ن 1:از طریق باور و ایده به ملاقات زندگی رفتن بخاطر ترسه ،ترس از ناشناختس که سبب میشه ما ابتدا درباره زندگی عقیدهو باوری پیدا کنیم و بعد در پناه ایمنی اون باور..به ملاقات زندگی بریم!!   پ.ن 2: ترس ناشی از به خطر افتادن تعلقات و اندوخته هاس وما نظریات و باور های خودمون رو نیز شکلی از اندوخته های خودمون میدونیم..به همین جهته که وقتی نظریاتو باور هامون مورد ضربه قرار بگیره و نفی میشه همونقدر دچار هراس میشیم کهدارایی هامون بخطر افتاده..

یک پنجره برای دیدن

یک پنجره برای دیدن   یک پنجره برای شنیدن       یک پنجره که مثل حلقه ی چاهی           در انتهای خود به قلب زمین می رسد                 و باز می شود به سوی وسعت این مهربانی مکرر آبی رنگ                         یک پنجره که دست های کوچک تنهایی را                              از بخشش شبانه ی عطر ستاره های کریم                       سرشار می کند              و می شود از آنجا    خورشید را به غربت گل های شمعدانی مهمان کرد

روزی از روزها

روزی از روزها ، شبی از شبها خواهم افتاد و خواهم مرد اما می خواهم هرچه بیشتر بروم تا هرچه دورتر بیفتم تا هر چه دیرتر بیفتم هرچه دیرتر و دورتر بمیرم نمی خواهم حتی یک گام یا یک لحظه پیش از آنکه می توانستم برم و بمانم ، افتاده باشم و جان داده باشم

:)

خدا سراسر حکمت است وبا سراسر لطف خود در  زندگیمون حضور داره!!!